Her şeyin bir usulü, adabı olduğu gibi, toplum içerisindeki konuşmalarımızın ve davranışlarımızın da bir adabı vardır, hepimizin bildiği üzere. İlk ahlak eğitimimizi ailemizden alıp toplum önünde uygulamaya başlarız. Toplum hem uygulama hem de öğrenme yeridir. Usul ve adap gözetmeyen insanlar toplum tarafından dışlanırlar. Toplumun ahlak ölçülerini öğrenmek ve uygulamak herkesin toplum karşısındaki ilk görevidir.
Son zamanlarda maalesef toplumumuzun ölçülerinde derin kaymalar meydana gelmiştir. Birçok kimse toplu mekânlarda ağzına ne gelirse söyleyebilmekte, hatta bazıları bu söyledikleriyle kendinden gurur duymaktadır. Yani cahilliği marifet sayanlar vardır.
Genciyle yaşlısıyla birçok kişi sövmeyi alışkanlık haline getirdiyse hepimizin oturup düşünmesi lazım. Toplumumuzda küfür kelimelerini kullanmayanlar da çoktur. Fakat bu hassasiyet sahibi insanlar küfür edenleri uyarmadıkça şüphesiz büyük bir mesuliyet altında olacaktır.
‘ Neden sövmemeliyiz gibi bir soruya cevap vermek gerekirse şöyle denebilir: ‘Bugün bu kelimeler ağzından çıkıyorsa yarın davranışlarına da sirayet edebilir . Sözcükler fiillerin başlangıç noktasıdır.
Sövmeye karşı tavır takınmalıyız, çünkü toplumun ahlakının varlık yokluk meselesidir. Ahlak demek te kimlik demektir. Bugünkü alışkanlık haline getirilmiş küfürler, yarın Müslümanlığından ve Türklüğünden taviz veren nesillerin habercisidir.
Sövmek medeniyetsizliktir. Kendini ifade edememe acizliğidir. Karşısındakine en büyük hakarettir. Kimileri de biz arkadaşız diye birbirlerine söverek hitap ediyor. Böyle arkadaşlıkların sonu hayır değildir. Söverek hitap etmek samimiyetin değil, ahlaki eksikliğin sonucudur.
Çok kıymetli okuyucular; hülasa sövmek, küfür etmek ahlaki bir problemdir. Bugün bu problem toplumumuzda kanayan yara haline geldiyse bunda hepimizin sorumluluğu vardır. Unutmamalıyız ki kanayan yaraya müdahale edilmezse yaralanan kişi kan kaybından ölebilir.
Hepimizin temennisi şudur ki sövmeme konusunda toplumumuzda büyük bir seferberlik başlatılarak, bahsi geçen virüsü damarlarımızdan bir an önce sökelim.
Yarınlara ümitle bakalım. Hayırlı günler efendim…