Gençlik baharımın tatlı poyrazı
Kıymetin bilmeden geldi de gitti
Sonbahar eyyamın vurgun ayazı
Yeşilden alımı aldı da gitti
Harlı ateş hep kavurdu tavada
Değişti lalezar düşüm havada
Düşünceler hep eridi sevdada
Daim her anımı aldı da gitti
Görünmüyor o günlerin benzeri
Harap oldu her bir günün ezberi
Ok yaydan fırladı gelmez ki beri
Azmim takatımı deldi de gitti
Gezdim hep dolaştım gençlik yollarım
Şiire dolandı susmaz dillerim
Aradım kaybolmuş renkli güllerim
Beklenen seneler yoldu da gitti
Pek çoğaldı vah vah çaresiz ortam
Hangi dal benimdir oradan tutam
Terazim bozuldu kayıptır ustam
Acı tebessümle güldü de gitti
Ahvale şükürler Rabbe şükürler
Avazlar lisanlar Hakkı okurlar
Kalplerde tezgâh var tevhit dokurlar
Şükürler ilmiği ildi de gitti
Bakmaz idim karasına akına
Değildi şu gönlüm kendi tekine
Yaşar çok düşündü kendi kendine
Gözlerde damlalar sildi de gitti