Neden yorgun düştüm seksen yaşımda
Eller bana ben ellere benzemem
Oturdum düşündüm kendi başıma
Dağlar bana ben dağlara benzemem
Güzel sevdim çiçek gibi kokladım
Biraz olsun ben kendimi yokladım
Kötü niyet var olanı çokladım
Kötü bana ben kötüye benzemem
Bazen oldum Ağrı Dağın başında
Hele neler gördüm seksen yaşımda
Bu Konya’nın toprağında taşında
Taşlar bana ben taşlara benzemem
Ağlamayı bilsem, gülmeyi bilmem
Aksa gözüm yaşı silmeyi bilmem
Vadesiz ölümle ölmeyi bilmem
Yaşımın adına neden benzemem
İnsanlar insandır kötülük neden
Neden toprak olur bu aciz beden
Oturup düşünme neyine derden
Ben bunların hiç birine benzemem
Aşık Edip Muhammedin ümmeti
Her gün niyaz etti Hak’tan himmeti
Gücüm yetse satın alsam cenneti
Cennet bana ben cennete benzemem