BİR GÜN (1)
Bir kurma saate benzer insan
Ecel zembereği boşaltır bir gün
Ne başımda anam ne derde yanam
Ecelin tuzağı görünür bir gün
Zaman kovaladım ömürden gitti
Eridi vücudum tükendi bitti
Yaptığım emekler hiç oldu itti
Toprağa merhaba dersin bir gün
Gönül yola çıkmış ecel peşinde
Gelip de oturur garip döşünde
Gündüz hayalinde gece düşünde
Ecel o saati durdurur bir gün
İster Mardin'e git ister Mersin'e
Düz çalışan saat döner tersine
Sırası gelince canlı hepsine
Gelir zembereği boşaltır bir gün
Hele ki bir kaç gün istersen izin
Allah'a gitmeye varsa yüzün
İşte kapanırsa dünyaya gözün
Tamiratı mümkün olmayan bir gün
Aşık Edibiyim derdime derman
Var ömür sonunda böyle bir ferman
Yıllardır yürüdüm yoruldu kervan
Döner çarkı felek zamana bir gün