Hastalık dışında sağlık merkezine başvuran ve çalışmayı kabul eden öğrenciler arasında yapılan araştırmada genel yalnızlık duygusu ölçeği olan R-UCLA ölçeği uygulandı. Bağımsız değişkenler bu ölçeğe ilave edilen sorularla toplandı. Ki-kare, korelasyon, t-testi ve Tukey analizi kullanıldı. Çalışmaya katılan 446 öğrencinin (244 kız, 202 erkek) ortalama yaşı 20 olarak belirlendi.
Yalnızlık prevalansı yüzde 43.3 olarak saptandı. Erkek öğrencilerin yalnızlık düzeylerinin kızlardan istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu ortaya çıktı. Diğer sosyo-demografik değişkenler yalnızlık düzeyi üzerine etkili bulunmadığı halde yaşadığı çevreden memnun olma durumunun yalnızlık düzeyini olumlu yönde etkilediği tespit edildi.
Araştırma sonucunda yalnızlık ile organik hastalıklar arasındaki bağlantı halen tartışmalı olmasına karşın yalnız kişilerin sağlık sistemini daha fazla kullandıkları belirlendi.