Rasülullah Safa tepesinde, bir yere çıktılar,
Yanına biat etmeye geldi, müslüman olanlar.
Ebu Bekr'in babası Kühâfe Pir-i fâni idi,
Böyle olmasına rağmen,daha müslüman değildi.
Gözlerinin feri kalmamış, önünü göremiyor,
Ebu Bekr O'nu Peygamber'in yanına getiriyor.
Herkese saygı gösteren O büyük insan Peygamber,
İhtiyara neden zahmet verdin diye söylediler.
Zahmet etmeseydin, biz senin ayağına giderdik,
Seni yormadan İslâm'ı evinde telkin ederdik.
O halka böyle davranır, bu din böyle yayılırdı,
O ihtiyarı da oturttu, İslâm'ı telkin yaptı.
Kureyş'ten itibarlı olan kadınlar da geldiler,
Peygamber'e biat edip, itaate söz verdiler.
Hind'de vardı, biat için gelen kadınlar içinde,
Müslüman olduktan sonra, putları kırdı evinde.
Mekke halkı akın edip, müslüman oluyorlardı,
Ensâr'dan bazısı,Peygamber Mekke'de kalır sandı.
Vatanına kavuştu, kabilesiyle görüştüler,
Bundan sonra bizimle Medine'ye gitmez dediler.
Öyle ya Mekke, doğup büyüdüğü öz vatanıydı,
Üstelik orada Mescid-i Haram, Beytullah vardı.
Onun için Ensâr,buradan ayrılmaz zannetmişler,
Rasülullah onların endişesini gidermişler.
Sizin ülkenize hicret ettim, asla üzülmeyin,
Hayatım, mematım sizinle olacağını bilin,
Dar gününde kucak açan bu insanlar,memnun oldu,
Ensâr'ı Kirâm'a böyle bir iltifatta bulundu.