HİMAYESİ VE DEDESİNİN ÖLÜMÜ

Küçücük Muhammed annesinden de öksüz kaldı,Dedesi Abdul - Muttalib himayesine aldı.Nihayet dedesinin de günleri yaklaşıyor,Bu çocuğu kime vereceğini düşünüyor.Oğullarını yatağının başına çağırdı,Çocuğu himaye...

Küçücük Muhammed annesinden de öksüz kaldı,

Dedesi Abdul - Muttalib himayesine aldı.

Nihayet dedesinin de günleri yaklaşıyor,

Bu çocuğu kime vereceğini düşünüyor.

Oğullarını yatağının başına çağırdı,

Çocuğu himaye edecek birini aradı.

Önce Ebu-Leheb'e döndü,malın servetin çok,

Ama kalbinde hiç zerre kadar merhametin yok,

Çocuk öksüz, yüreği yaralı O'nu üzersin,

Sinirli hallerinden üzülür, incinir senin,

Onun için torunumu sana teslim edemem,

Merhametin yok, kesinlikle sana güvenemem.

İhtiyarın bu sözü acaba keramet miydi?

Ömür boyu bu müşrik, düşmanlık etmemiş miydi?

Sonra oğlu Abbas'a döndü o ihtiyar dede,

Sen buna lâyıksın ama, nüfusun çok evinde,

O sırada, Ebu - Talip atıldı çevik gibi,

Kardeşimin oğlu Muhammed'e bakarım dedi.

Ama benim servetim az, gerçi zengin değilim,

Ama kardeşlerimden yufka yürekli de benim.

Benim şefkatim onlarınkinden daha incedir,

Bu küçük çocuğa bakmak, bana bir vazifedir,

Abdul-Muttalib bu çocuğun fikrini de aldı,

Bu konuda O'nun da düşüncelerini aldı.

Amcaların hangisini istediğini sordu,

Çocuk Ebu-Talib'in kucağına atılıyor du.

Böylece Ebu-Talib'in himayesine girmiş,

Sevdiği biricik amcasını, baba edinmiş.

İhtiyar dede, bu hadiseden birkaç gün sonra,

Gözlerini yumdu, veda etti fani hayata.

Anne-baba öksüzü, en küvetli hamisini,

Kaybetmişti çok sevdiği, biricik dedesini.

Teşyi ederken dedesinin tabutunu kabre,

Gözyaşını tutamamış ağlamıştı bîçare.

Kim bilir bu çocuk, dedesi giderken mezara,

İçinde hangi hatıra canlanıyor acaba,

Yüzünü görmeden, kaybettiği babasını mı?

Bir köy mezarına defnedilen anasını mı?

Bu hadiseleri tek tek içinden geçiriyor muydu?

Bu küçük çocuk, gözyaşını niçin döküyordu?

Mübarek gözyaşları, o kadar çok akıyor du,

Öksüz, kimsesiz kaldığı için mi ağlıyor du?

Muhammed küçücük, sekiz yaşında bir çocuktu,

Amcası Ebu - Talib, O'na bir baba olmuştu,

Ömründe bir kere baba sevgisini tatmamış,

Altı yaşında anne sevgisinden mahrum kalmış,

Amcası elinden geldiğince ilgileniyor,

Öksüzlüğünü hissettirmemeye çalışıyor.

O'nu kendi evlatlarından daha çok seviyor,

Yatarken bile O'nu asla yalnız bırakmıyor.

Gittiği her yere Muhammed'le beraber gider,

Küçücük yeğenini yanında himaye eder.

İlk yorum yazan siz olun
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.

Köşe Yazıları Haberleri