Gülleri har vurmuş perişan yaprak
Al gülün aşığı bülbül yastadır
Bütün yaşantıyı örten o toprak
Vade’i ayrılık gönül yastadır
Ol Haktır mukadder yazıyı yazan
Mevlâmız yaratmış eşreftir insan
Her ağız konuşmaz çapsız her lisan
Dil beze savunur hür dil yastadır
Gelsin ehli kelâm bir şeyler desin
Bendi harab olmuş gönül ne desin
Kaybolmuş baharı yazı neylesin
Lâlezar hicranda sünbül yastadır
Ömür harabatın güçlü pençesi
Tutulur gönüller daha nicesi
Tomurcuk baharın bitmez hecesi
Zümrüt yeşildeki morgül yastadır
Rengârenk bezenmiş bağ mıdır bilmem
Hayali düşleri hiç gerçek sanmam
Çekseler eyerli kırata binmem
Binek taşı bitmiş düldül yastadır
Sorma Yaşar sorma dünya yaşını
Kimse bitirmemiş arzın işini
Seninde okurlar mezar taşını
Gerideki canlar her kul yastadır