İnsan sosyal bir varlıktır. Toplum içinde yaşar.
Genetik genlerinden dolayı, hep sen haklısın denilmesini bekler. İnsanı üzen, yoran şeyler hep birşeyler öğretir. Kendini tanımasını sağlar.
Eski çağlardan farklı olarak insanın çok hızlı yaşantısı var. Sosyal dayanışma, dayanıklılık azaldı. İnsanlar daha zengin, daha kültürlü ama daha mutlu değil. Zaman baskısı var. Beklentileri yüksek. Daha yalnızlar.
Bir insanı tanımak için, yolculuğa çıkmak, alışveriş yapmak gerekir. İnsanı tanımak dalgıçlık gibidir. İnsan, hep değişken bir varlıktır. Yasaklanan şeylere ilgisi çoktur. Akıllı insan, kısa vadeli düşünmez.
Kısa vadeli düşünen insan çocuksu kişiliktir. Kötü düşüncelerle beynine kötü senaryolar yazar. İşlerim hep kötü gidiyor der. Güzel düşünmeli, kendimizi geliştirmeliyiz. Birşeye anlamadan inanmak yanıltır.
Önce iyi insan olmayı hedeflemek gerekir. Aktif dinleyici olmalı, evrendeki yerimizi iyi bilmeli, mantıkla rotayı çizmeliyiz. Arzularının esiri olanlar özgür değildir. Duygularıyla hareket ederek, öc almak, üstünlük kurmak isterler.
Kimse kimseden üstün değildir. İyi niyetli insan hatasını düzeltir. Her insanda çocukluk geni vardır. Arada küçük hatalar yapabilir. Bazıları hep hayır demeyi sever. Sonra evet der. Sorunun sorumluluğunu başkasında ararlar.
Nazik, girişimci olmalı, risk almalı, geniş düşünerek gerçekçi yaşamalı. İnsanı üzen, mutlu eden, başımıza gelenler değil, başımıza gelenlere gösterdiğimiz tepkilerdir. Mantık, insanın hayatındaki direksiyon gibidir.
Zor güvenenler, çok sorgulayanlar aşırı kıskançtır. Olayları hemen güç çatışmasına götürür. Yorulmadan, emek harcamadan, duygusal çile çekmeden hiçbirşey başarılmaz. Yeteneklerimizi geliştirmeliyiz.
İnsan, önce kendi dünyasında, sonra mesleğinde, daha sonra hayatta uyum içinde olmalı. Dedikodu yapanı sessizce dinleyen de sorumludur. Kuvvetli olmak için, sağlam irade, sevgi dolu yürek, ince ruh, tahammüllü ve kararlı olmalı.
Amaçsız geçen ömür, çekiştirme ile gün doldurmaya mahkûmdur. Düşüncesiz hareket edenler sonunda yenilir. Hile ile iş yaparak, kırık ümitlerinin yorgunluğunu yudum, yudum içerler. Beyinleri, kötü düşüncelerin komasına girer.
İnançlı ve sağlam kişilerin bulundukları yerde, umutsuzluk yoktur. İmanı olanlar hep ümitle yaşarlar. Kötü düşünceler güvelerin istilâsına uğrayan kumaşlara benzer.
Beklenmedik anda, beklenmedik yerlerinden onarılmaz yaralar açılır. Karanlıklar her zaman suçluların sığınağıdır.
İnsan yaşamını kendisi inşâ eder. Vicdanen iyi olduğumuzu kanıtlayacak doneler toplarız. Adil değilken adalet anlayışımız hoş değil.
Empati her zaman hepimizin ihtiyaç duyduğu bir yetenek. Karşımızdakini anlamalı önemsemeliyiz. İçimizdeki sevgiyi yaşatmak için yürek varsa, acı ve mutluluğu paylaşmak için insanlar vardır. O insanlar inanılmaz üretkendir.
Duyarlı, samimi bir sesle yapılan konuşma, dostluğun ışığı, hiç tükenmeyen, budandıkça fışkıran umuda iyi geliyor...
SAYGILARIMLA