İslâmiyet tüm Arabistan'a büsbütün yayılımış,
Bizans, Müslümanlara karşı darbeye hazırlamış.
İran'a yaptığı savaşı kazanmış, şımarmışlar,
Geniş bir fetih hevesine düşmüş şu Bizans'lılar.
Bizans'a tabi, hıristiyan araplara emretmiş,
İslâm'a karşı harbe hazırlanmasını bildirmiş.
Medine'de duyulunca Bizans'ın hazırlıkları,
Hiddet ve teessûr kaplamış, bütün müslümanları.
Bizans'ın geleceğini herhalde bekliyorlardı,
Düşmanın hücumunu yerinde bastırmak lazımdı.
Maksat gizli tutulurdu, bugüne kadar harplerde,
Şimdi açıklanıyordu gidilecek yer herkese.
Düşman çok, yolda çok uzak, hazırlıklar gerekiyor,
O yılda, Hicâz ve Necid'de, müthiş kıtlık oluyor,
Hurmalar harâb olmuş, hayvanlar ölmüş, kırılmıştı,
Savaşa gidecekler binecek deveye muhtaçtı.
Her taraftan harbe gidecek gönüllüler toplandı,
Sıcaktan uzağa gitmek istemiyenler de vardı.
Gitmek isteyenlere münafıklar mani oluyor,
İran'ı yenmiş bir orduyla, savaşılır mı diyor.
Şiddetliydi sıcaklar, gerçekten harp güç olacaktı,
Havalar kurak, gidilecek yer, oldukça uzaktı.
Ashâbtan ileri gelenler, fedâkârlık gösterdi,
Ebu Bekr, elinde neyi var ise,orduya verdi.
Hazret-i Osman orduyu techiz edip kuşattılar,
O, bu yaptığı yardımla dillere destan oldular.
Zinet eşyalarını bile bağışlayan kadınlar,
Fedâkârlıkta isâm kadınına örnek oldular.
Tüm zorluklara rağmen,İslâm ordusu hazırlandı,
Otuz bin kişilik ordu, tüm gayretlerle toplandı.