Yine yükseklerde şu gönül kuşum
Mevla kudretinde sırsın tabiat
Seninle eğlendim bitti bu yaşım
Gönül ferahımda birsin tabiat
Seni çok methettim mısralarımda
Çok fazla yer aldı ısrarlarımda
Bana neşe verdin sofralarımda
Nimete ışıksın nursun tabiat
Sonsuza dek daha var olacaksın
Aleme var olan ana kucaksın
Basarsın bağrına öyen sıcaksın
Tabiat anasın varsın tabiat
Çok geceler yattım senin bağrında
Uykuya doyardım her şafağında
İlhamlar coşardı seher anında
Bilmeyen bilenden sorsun tabiat
Hazreti rabbimiz yaratmış seni
Fevkalade her şey çapı ve eni
Doyurur daima duran bedeni
Bütün kâinata yarsın tabiat
Rüzgârda oynaşır yeşilin alın
Enfes duvağıyla muhteşem gelin
Gönüle haz verir açılan gülün
Ruhlarda cümbüşün sürsün tabiat
Kutsaldır bakışı yeşil ekinin
Elleri nasırdır onu ekenin
Bağrında yetişen çakır dikenin
Gönlümde tahtı var dursun tabiat
Kalem yazar amma acizdir dilim
İlhamdır akmıyor her zaman selim
Çıkmıyor avazım akortsuz telim
Yaşar bu akordu kursun tabiat