Bir yaylamız vardı gönül sarayı
Hüzünlere saldı bizi yaylamız
Hep çoğalttı ruhta olan yarayı
İnle cinle kaldı bizim yaylamız
***
Ay doğardı damlarımız ardından
Şavk vururdu otluğumuz sırtından
Hep çobanlar bezgin idi kurdundan
Hayal meyal oldu bizim yaylamız
***
Sürüleri o vadide otlardı
Kuzuları neşe saçar hoplardı
Koyun sesi tüm ovayı kaplardı
Sakinliğe daldı bizim yaylamız
***
Arıların kovanları üst üste
İlkbaharda her çiçeği tam süste
Temiz hava bulunmazdı bir hasta
Nergiz reyhan soldu bizim yaylamız
***
Yayla hazzı hiç gitmiyor serimden
Şu gönlümü yaraladı derinden
Vakit geçti bir şey gelmez elimden
Ah vah ile öldü bizim yaylamız
***
Bal alırdı anam ninem bacılar
Vücut zinde hiç olmazdı sancılar
Şair Yaşar hep bunları heceler
Ağız tadı baldı bizim yaylamız