Gönülden bir ibret almaya gittim
Korkarım yutacak yer beni beni
Türlü sual türlü haller alacak
Korkarım yutacak yer beni beni
Aslını öğrendim beni yoğurmuş
Nice insan nice mahluk doğurmuş
Gel gel diye Müslümana bağırmış
Ben bildim yutacak yer beni beni
Bütün bu cihanın toprak anası
İçine girmeyen bilmez ki nası
Bazı hareketi duyulur sesi
Açmıştır ağzını yer beni beni
Bir tarafın bahçe bir yanın nası
Gider secdelere ağacın hası
Vardır Muhammed’in sende havası
Ben bildim yutacak yer beni beni
Türlü çiçek türlü bahçe bitirsem
Ninni diyip kucağımda yatırsam
Dünya kadar bir dağ olsam otursam
Yine de yutacak yer beni beni
Nice mücevheri nice var narı
Yusuf’u Kenan’ı geri ver bari
Nice yiğitlerin sendedir yari
Geçilmez önüne yer beni beni
Gündüz canlı gece cansız yaşarım
Bu senin haline bende şaşarım
Gün gelir eline bende düşerim
Çare yok yutacak yer beni beni
Dertli Edip nicelenip ağlasan
Lokman olup yarelerin bağlasan
Ah ettikçe ciğerini dağlasan
Çare yok yutacak yer beni beni