Muhammed seninle ne güzel cennet
Veysel Garaniye 0neyledi himmet
Eyüp’ün yarasın yiyende bir dert
Hakk’ın rahmetiyle yer beni beni
Derin deryalara sen için daldım
El atlı ahrete ben yaya kaldım
Bu canım çıkmadan kabirde sandım
İki taş bir mezar yer beni beni
Ali gibi o aslanı götürdün
Nuh’un gemisini nereye batırdın
Davut oğlu Süleyman’ı yatırdın
Ne doymaz halin var yer beni beni
Bilmedim nerende var senin yaran
Sultan Süleyman’a çok verdin devran
Karun’un malına eyledin seyran
Ne doymaz halın var yer beni beni
Ecelin tuzağı kurmak istemez
Zaman dolmayınca seni seslemez
Mezarda bir kefen seni beslemez
Dünyadan ahirete al beni beni
Eceli görünce bozulur rengin
Kabirde arkadaş bulunmaz dengin
İstersen fakir ol istersen zengin
Unutma yutacak yer beni beni
Bu geçen günlerin eyleme zaya
Gidersen ahirete kalırsın yaya
Dünyada kalmadı namusla haya
Korkarım batırır yer beni beni
Dertli Edip nicelenip ağlasan
Lokman olup yarelerin bağlasan
Ah ettikçe ciğerini dağlasan
Çare yok yutacak yer beni beni