DÜŞÜMÜŞ MEÄžER

Bir güzel yüzlünün meftunuyum ben

Güzeli gösteren kaşımış meğer

Yıllardır yanarım dumanım tüter

Kuru çırpılarım yaşımış meğer

Kimseyi ısıtmaz alevim harım

Mevsimler üç gibi gelmez baharım

Haziran, Temmuz da eksilmez karım

Ağustos ayımda kışımış meğer

Bu derdimi hiç kimseler bilmedi

Senden ayrılalı yüzüm gülmedi

Bekliyorum bir selamın gelmedi

Yüreğin ne kadar taşımış meğer

Aylardır sürerim senin izini

Unutmak mümkün mü ela gözünü

Ne yapsam da göremedim yüzünü

Bütün emeklerim boşumuş meğer

Haber etmez dostlarıma darıldım

Çaresizim, tam ortadan yarıldım

Süreyya der görür görmez sarıldım

Uyandım ne görem düşümüş meğer