Koçaş’tan ‘Ahilik haftası’ kutlaması

Sarayönü Esnaf ve Sanatkarlar Odası Başkanı Hasan Koçaş, ahiliğin toplumda yaşayan herkesi birbirine yaklaştıran, kaynaştıran, dost edindiren ve dayanışma kurulmasını sağlayan bir medeniyet olduğunu söyledi.

Ahilik haftası nedeniyle açıklamada bulunan Koçaş, “Ahiler, bir toplumda fertleri birleştiren müşterek kıymetler olmadığında ve bağlar kurulmadığında veya sahip olunan değerler kaybedildiğinde, görünüşteki bütünlüğe rağmen, birligin bozulacağı, toplumun içten içe parçalara ayrılacağı bilincindeydiler.” dedi.

Ahiliğin asıl amacına değinen Hasan Koçaş, “Ahilik şımarıklığa, israfa, tembelliğe ve miskinliğe karşıdır. Yani maddi zenginlik, manevi zenginlikle birlikte olmalıdır. Ahilik anlayışının öncelendiği bir toplumda üretmeden,  çabalamadan ulaşmak mümkün olmadığı gibi, gayri ahlaki bir usulle para kazanma ve zengin olma yolları da kapalı idi. Çalışmak ve üretmek,  alın teri ile kazanmak Ahilikte bir “ahlak” kuralı halini almıştı. Bunun için herkesin mutlaka bir mesleği ve işi olmalı idi. Ahilik halkın sırtından geçinenlere,  haksız kazanca, hileli işlere, rüşvete hele hele bir köşeye çekilip tembel tembel oturanlara karşı çıkmış, onlarla mücadele etmiştir.” şeklinde konuştu.

Koçaş konuşmasının devamında şunları söyledi: “Ahilik düzeninde,  iş ve meslek ahlakını mecburi kılan kurallar geliştirilmiştir. Kendinden önce başkalarını düşünmek ve kollamak, hak ettiğinden fazlasını istememek, kanaat ve tevazu ölçüleri içerisinde “hırs” ve bencillikten uzakta durmak, kendi yeteneğine uygun bir işle meşgul olmak, sanatını mutlaka bir pir’den, üstattan öğrenmek ve birliğin, beraberliğin korunması için herkese saygı, sevgi göstermek, Ahiliğin mutlaka uyulması gerekli görülen, ahlak ve görgü kurallarını oluşturuyordu. Çalışan genç emeğinin hakkını alın teri kurumadan alabiliyorsa, işveren çalışanın hakkını gözetip onları koruyabiliyorsa; aile, toplum, bir şehir ve tüm ülke adalet ve hak üzerine olduğu için huzurlu, güvenli ve yaşanabilir bir yer olur. Ahilik belirli bir haftaya sıkıştırılarak kutlanacak bir nostalji değildir.”