Taif yolculuğu, yürekler yakan bir hadisedir,

İslam  tarihinin  acıklı  olayından  biridir.

Rasülullah'ın bu dini neşir uğrunda çektiği,

Nelere katlandığı, gördüğü türlü çileleri,

Bilirdik ama, bu maruz kaldığı olay acıdır,

Taif  yolculuğu  O'nun  çileli  hatırasıdır.

Rasülullah, amcası öldükten sonra yalnız kaldı,

Müşriklerin  adice  saldırılarına  uğradı.

Birinde sokakta üstüne çamur, pislik attılar,

Haremde namaz kılarken, deve pisliği koydular.

Hazret-i Peygamber bu hareketlere üzülüyor,

Ey Kureyş, bu nasıl komşuluk diye sitem ediyor.

Kureyş'in bu hareketlerine üzülmüş, bi'zâr olmuş,

Halkı irşad etmek için, Taif'in yolunu tutmuş.

Yanına ilk inanan sadık kölesi Zeyd'i almış,

Bu yolculukta efendisine refakatlık yapmış.

Taif'de büyük reisler, muteber kişiler vardı,

Ümeyr  kabilesi, Taif'in  reisi  sayılırdı.

Abd-i Yalil, Mes'ud, Habib kabilenin reisiydi,

Kabilenin başkanları, birbirinin kardeşleriydi.

Rasülü Ekrem bunlara islamiyeti anlattı,

Bunların görüşü, halkına tesirli olacaktı.

Halbuki bunlar, Rasülullah'a ters cevap verdiler,

İslamın  davasını  anlamakta  güçlük  çektiler.

Bunların Rasülullah'a cevabı çok saçmalıktı,

Saçmalık olduğu kadar, soruları mantıksızdı.

İlki; mademki Allah'ın seni peygamber gönderdi,

Allah'ın neden Kâ'be'nin örtüsünü yırttı dedi.

İkincisi; Allah peygamber gönderecek birini,

Bulamadı da seni mi peygamber gönderdi dedi.

Üçüncüsünün sözü kendine göre mantıklıydı,

Rasülullah'a cevap olarak verdiği şunlardı;

Sen gerçekten peygamber isen sana bir şey diyemem,

Ama yalancı isen söz söylemem tenezzül etmem.

Bu reisler, bu sözleri söylemekle kalmadılar,

Ayağına  gelen  misafire  hakaret  yaptılar.

O'na kışkırtmak için ayak takımını topladı,

Yolun  iki  yanını  taşlatmak  için  sıraladı.

Rasülullah'a hakaret ederek taşa tuttular,

Vücudunda yara açıncaya kadar taşladılar.

O kadar ki, atılan taşların açtığı yaradan,

Ayakkabılarını doldurmuştu, sızıp akan kan.

Takatsız kaldığında zorla ayağa kaldırmışlar,

Yaralı ayaklarını taşlayıp, halsiz koymuşlar.

Mubarek sağ ayağını kaldırıp bastıkça sağdan,

Acıdan sol ayağını kaldırıp bastıkça soldan,

Taşlar atılıp, her iki ayağı kana bulandı,

​İsabet eden taşın acısı, halini zorladı.

İnsanlık tarihinde, bir mürşidin çile çektiği,

Asla  görülmedi, acımasız  eza  edildiği.

Onlara Nûr getirmek isteyen insana yapılan,

Taif'lilerin  bu  hareketi  çirkin  ve  perişan.

Rasülullah hücumdan yorgun düşüp, yol kenarında,

Sığınmış  Utbe  ve  Seybe   adlı  kardeşin  bağına.

O bağda, asmanın altında oturup, nefes aldı,

En vahşice yapılan hücümdan, kendisini kurtardı.