BİR GÜN (1)

Bir kurma saate benzer insan

Ecel zembereği boşaltır bir gün

Ne başımda anam ne derde yanam

Ecelin tuzağı görünür bir gün

Zaman kovaladım ömürden gitti

Eridi vücudum tükendi bitti

Yaptığım emekler hiç oldu itti

Toprağa merhaba dersin bir gün

Gönül yola çıkmış ecel peşinde

Gelip de oturur garip döşünde

Gündüz hayalinde gece düşünde

Ecel o saati durdurur bir gün

İster Mardin'e git ister Mersin'e

Düz çalışan saat döner tersine

Sırası gelince canlı hepsine

Gelir zembereği boşaltır bir gün

Hele ki bir kaç gün istersen izin

Allah'a gitmeye varsa yüzün

İşte kapanırsa dünyaya gözün

Tamiratı mümkün olmayan bir gün

Aşık Edibiyim derdime derman

Var ömür sonunda böyle bir ferman

Yıllardır yürüdüm yoruldu kervan

Döner çarkı felek zamana bir gün