Berat Gecemizi huzur ve huşu içinde idrak ettik.

Camilerimiz tıklım, tıklım doluydu.

Allah’ım bu aylara bu günlere yine sağlığımızla huzurumuzla kavuşturur inşallah diye dua ettik.

Sadece İslam ümmeti için değil, bütün insanlığın birliği, dirliği, huzuru için ellerimizi semaya açtık.

Ecdadımız kanı, göz yaşını, vahşeti ve katliamları çok derinden yaşadığı için, günümüzde birçok ülkede yaşanan acıların dinmesi için rabbimize yalvardık.

Biz İstiklal Marşı yazmış bir milletiz.

Huzuru, mutluluğu, güveni çok iyi biliriz.

Salalarımız, ezanlarımız okunurken, geçmişin izleri yüreğimize dokunur.

Yemen de, Balkanlar da, Çanakkale de, Maraş ta, Urfa da, Afyon da, Kocatepe de yaşadıklarımız birer, birer önümüze dökülür.

Yaşadığımız vahşet yüzünden, sohbetlerimizde savaş konusu gündem olunca “Allah’ım bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın” diye canı gönülden duygulanırız.

Gözlerimiz dolar.

Bakışımız buğulanır.

Vatanımızı işgal eden İngilizlerle, Yunanlılarla, Fransızlarla savaştığımız 1921 yılının 12 Mart günü biz İstiklal Marşımızı TBMM’de Milli Marşımız olarak kabul ettik.

Cephanesiz ve gıdasız kalmamıza rağmen 7 cephede, 7 düvelle yiğitler gibi savaşırken İstiklal Marşımız ile dünya ya Türk’ün gücünü ilan ettik.

Cumhuriyet kurulmadan, düşmanlar ülkemizden kovulmadan Milli Marş yazan bir millet olduğumuzu tarih sayfasına kaydettirdik.

Her yıl 12 Mart günü, Milli Marşımızın kabulünün yıldönümü diye anma etkinlikleri yaparız.

O gün her şeyimizi dökeriz.

Ama sonraki günler 12 Mart’ı bekleriz.

İstiklal Marşı’nı anlatmak bir güne sığar mı?

Bir haftaya, bir aya sığar mı?

Gençliğine güvenen, damarlarındaki asil kanı bağımsızlığının teminatı olarak gören milletin evlatları olarak şan ve şeref dolu tarihimizle gurur duyuyoruz.

Sadece Berat Gecesi değil, her kandil gecesi ecdadımıza dua ederiz.

Allah’ım onlardan razı olsun deriz.

Canlarını verdiler, ama bize vatan bıraktılar.

İslam aleminin ve bütün insanlığın Berat Kandili’ni tebrik ederim.