Rasülullah Safa tepesinde, bir yere çıktılar,

Yanına biat etmeye geldi, müslüman olanlar.

Ebu  Bekr'in  babası  Kühâfe  Pir-i  fâni  idi,

Böyle olmasına rağmen,daha müslüman değildi.

Gözlerinin feri kalmamış, önünü göremiyor,

Ebu Bekr O'nu Peygamber'in yanına getiriyor.

Herkese saygı gösteren O büyük insan Peygamber,

İhtiyara  neden  zahmet  verdin  diye  söylediler.

Zahmet etmeseydin, biz senin ayağına giderdik,

Seni yormadan  İslâm'ı  evinde  telkin  ederdik.

O halka böyle davranır, bu din böyle yayılırdı,

O  ihtiyarı da  oturttu, İslâm'ı  telkin  yaptı.

Kureyş'ten itibarlı olan kadınlar da geldiler,

Peygamber'e biat edip, itaate söz verdiler.

Hind'de vardı, biat için gelen kadınlar içinde,

Müslüman olduktan sonra, putları kırdı evinde.

Mekke  halkı  akın  edip, müslüman  oluyorlardı,

Ensâr'dan bazısı,Peygamber Mekke'de kalır sandı.

Vatanına  kavuştu, kabilesiyle  görüştüler,

Bundan sonra bizimle Medine'ye gitmez dediler.

Öyle ya Mekke, doğup büyüdüğü öz vatanıydı,

Üstelik orada Mescid-i Haram, Beytullah vardı.

Onun için Ensâr,buradan ayrılmaz zannetmişler,

Rasülullah  onların  endişesini  gidermişler.

Sizin ülkenize hicret ettim, asla üzülmeyin,

Hayatım, mematım  sizinle  olacağını  bilin,

Dar gününde kucak açan bu insanlar,memnun oldu,

Ensâr'ı  Kirâm'a  böyle  bir  iltifatta  bulundu.