Gülleri har vurmuş perişan yaprak

Al gülün aşığı bülbül yastadır

Bütün yaşantıyı örten o toprak

Vade’i ayrılık gönül yastadır

Ol Haktır mukadder yazıyı yazan

Mevlâmız yaratmış eşreftir insan

Her ağız konuşmaz çapsız her lisan

Dil beze savunur hür dil yastadır

Gelsin ehli kelâm bir şeyler desin

Bendi harab olmuş gönül ne desin

Kaybolmuş baharı yazı neylesin

Lâlezar hicranda sünbül yastadır

Ömür harabatın güçlü pençesi

Tutulur gönüller daha nicesi

Tomurcuk baharın bitmez hecesi

Zümrüt yeşildeki morgül yastadır

Rengârenk bezenmiş bağ mıdır bilmem

Hayali düşleri hiç gerçek sanmam

Çekseler eyerli kırata binmem

Binek taşı bitmiş düldül yastadır

Sorma Yaşar sorma dünya yaşını

Kimse bitirmemiş arzın işini

Seninde okurlar mezar taşını

Gerideki canlar her kul yastadır