Her gün güneş batar dağlar ardından

Her zaman Yaşar’ı basar karanlık

Viranelik gitmez gönül yurdundan

Çok derdi Yaşar’a kusar karanlık

Gönül düşüncesi hayli pısırık

Hayat pervanesi dönse de kısık

Adımlar atmıyor zindesi kırık

Daima Yaşar’ı sarsar karanlık

Hayat penceresi kopuktur ipi

Ömür bir süredir belirsiz dibi

Tartısız düşündük aldandık gibi

Habersiz Yaşar’a eser karanlık

İstek firar etmiş gece köründen

Bir tek haz isterim geçtik dördünden

Güneş batar sivri dağın ardından

Her akşam Yaşar’ı sarar karanlık

Bilinmez bilmece fikri yokluyor

Her olur olmazı gece saklıyor

Geceler devamlı dertler ekliyor

Her derdi Yaşar’a yosar karanlık

Uykular tutmuyor beden ayakta

Gönül hep hecede cümle batakta

Mevla mucizesi atan şafakta

Çok şükür Yaşar’a susar karanlık