Konya, 490 göçmen kuş türünden 292'sine ev sahipliği yapıyor

Doğa Koruma ve Milli Parklar (DKMP) Genel Müdürlüğü, su kuşlarının popülasyonlarını ve sulak alan ekosistemlerindeki değişimleri uzun vadeli izleyebilmek amacıyla Kış Ortası Su Kuşu Sayımları (KOSKS) gerçekleştiriyor. Bu sayımlar, sulak alanları ve su kuşlarını koruma çabaları doğrultusunda, kuşların sayılarının belirlenmesini ve en yoğun nerelerde bulunduklarının tespit edilmesini hedefliyor.

Sayımlar, özellikle göç hareketliliğinin en düşük olduğu dönem olan ocak ve şubat aylarında yapılmakta. DKMP 8. Bölge Müdürlüğü ekipleri, 8 sulak alanda gerçekleştirdikleri sayımlar ve gözlemler sonrasında, Türkiye üzerinden göç eden kuş türlerinin neredeyse yarısının Konya’daki sulak alanlarda gözlemlendiği bilgisini ortaya koydu.

DKMP 8. Bölge Müdürü Orhan Çatalçam, yaptığı açıklamada, bu sayımların yalnızca kuş türlerinin popülasyonları hakkında bilgi sağlamakla kalmadığını, aynı zamanda sulak alanların korunmasının önemine de dikkat çekti. Çatalçam, sulak alanların dünyanın en tehlikede olan ekosistemlerinden biri olduğuna vurgu yaparak, bu alanlardaki su kuşlarını koruyabilmek adına popülasyonların nerelerde yoğunlaştığının tespit edilmesinin büyük bir öneme sahip olduğunu belirtti.

Konya, göç eden kuşlar için bir transit nokta olarak önemli bir rol oynamakta. Şu ana kadar Türkiye’de tespit edilen yaklaşık 490 kuş türünden 292’si Konya’daki sulak alanlarda gözlemlendi. Bu da Türkiye’ye göç eden kuş türlerinin yaklaşık yarısının bu bölgeden geçtiğini gösteriyor. Çatalçam, geçen yıl Akgöl sazlıklarında sadece 5-10 civarında flamingo gözlemlenmişken, bu yıl sayıların 300 civarına çıktığını belirtti. Bu tür gözlemler, sulak alanların korunması ve artırılmasının, su kuşları için hayati derecede önemli olduğunu ortaya koyuyor.

Bu veriler, sulak alanların ve buralarda yaşam bulan su kuşlarının korunması için alınacak önlemleri daha da önemli kılmakta. Konya’daki sulak alanların artırılması ve korunması, göç eden kuşların yaşam alanlarını sağlıklı tutmak ve biyolojik çeşitliliği sürdürülebilir kılmak açısından kritik bir adım olarak öne çıkıyor.