Bahar ayıyla birlikte yenebilen ot çeşitlerini pazarlarda görmeye başladık. Bu otları toplamayı sevenler genellikle yol kenarlarını tercih etmekte.

Fakat araç yakıtlardan kaynaklı yol kenarınlarından toplanan otlar, ağır metal taşıdığı için oldukça tehlikeli.Bu nedenle biraz şifa,tatlı bir lezzet arayanlar için yoldan 1 km uzakda bu otları toplamaları sağlık açısından oldukça önemli.

Ülkemizde çok yenen ve sağlıklı otları şöyle;

Arapsaçı (Foeniculum vulgare): Arapsaçının tohumu, yaprak ve dalları ile kökleri kullanılır. Havuç ve maydanozla aynı ailedendir. Kuzey Anadolu da, Ege ve Akdeniz de yetişir.

Bambul (Solanum nigrum): Domatesle aynı ailedendir. Minik, beyaz çiçekli, tek yıllık bitkinin ufak meyveleri vardır.

Çiğdem (Crocus türleri): Anadolu da 40 kadar türü bulunmaktadır. Kökleri şeker ve nişasta içerir.

Çiriş (Eremurus spectabilis): Sarı çiçekli ve otsu bir bitkidir. Doğu ve Güneydoğu Anadolu nun dağlarında ve İç Anadolu da yetişir.

Deniz Börülcesi (Salicornia europea): Daha çok Ege de yetişir. Etli bir bitkidir. Kökünden sökülmezse yıllarca yaşayabilir.

Ebegümeci (Malva sylvestris): Pembe çiçeklidir. Türkiye nin hemen her yerinde yetir. Güneşli ve kuru yerleri sever.

Eşek Dikeni (Onopordum illyricum): Pembe, mor çiçek açar. Genelde Batı Anadolu da bulunur ancak İç Anadolu ve Doğu Anadolu da da rastlanır.

Eşek Marulu (Sonchus oleraceus): Soluk yeşil renklidir ve gövdesi uzun değildir. Sarı renkli çiçekleri vardır.

Gelincik (Papaver rhoeas): Baharda tarlaları süsleyen gelincik suyu ve zengin toprakları sever. Haşhaş ile aynı ailedendir.

Hardalotu (Sinapis arvensis): Sarı çiçekli ve otsu bir bitkidir. Tüylü bir gövdesi, koyu yeşil yaprakları vardır. Türkiye nin pek çok yerinde yetişir.

Hindiba (Cichorium intybus): Karahindibadan farklı olarak mavi çiçekleri vardır.

Hodan (Borago officinalis): Pembemsi, morumsu çiçekleri, etli bir sapı ve buruşuk, kalın yaprakları vardır.

Isırgan (Urtica dioica): Hemen tüm toprak türlerinde ve bütün bölgelerde yetişir. Yakıcı yaprakları dokunulmasını zorlaştırır.

Işkın (Rheum ribes): Özellikle Doğu Anadolu yetişir.

İğnelik (Erodium ve Geranium türleri): Pembe çiçeklidir. Bahar aylarında çiçeklenir.

Karahindiba (Taraxacum türleri): Sarı çiçeklidir, bahar aylarında çiçeklenir. Tırtıklı ya da düz, uzun, yeşil yapraklı, acımsı bir ottur.

Kaya Koruğu (Crithmum maritimum): Soluk yeşil bir bitkidir. Özellikle Ege ve Akdeniz kıyılarında yetişir.

Kazayağı (Falcaria vulgaris): Maydanoza benzer.

Kenker (Gundelia tournefortii): Bir metreye kadar uzayan, sütlü bir bitkidir.

Kuş Ekmeği (Capsella Bursa-pastoris): Yaprakları bol ve yayvandır. 40-50 santime kadar uzayabilir.

Kuş Otu (Stellaria media): Beyaz çiçeklidir, baharda tezgahlarda görülür.

Kuş Yüreği (Theligonum cynocrambe): Yağmurlardan sonra ortaya çıkar.

Kuzukulağı (Rumex acetosella): İnce uzun yapraklı ve pembe saplıdır.

Labada (Rumex): Karabuğdaygillerden, kuzukulağı ile aynı ailedendir.

Madımak (Polygonum cognatum): Sert gövdeli, elips, yeşil yapraklı ve sürünücü gövdeli bir ottur.

Sarmaşık (Tamus communis): Tadı acımsdır.

Semizotu (Portulaca oleracea): Ülkemizde altı çeşidi bulunmaktadır.

Silcan (Smilax türleri): Kalp şeklindeki yaprakları diğer sarmaşıklara benzer.

Sirken (Chenopodium türleri): Sebze olarak kullanılır.

Su Kazayağı (Sium sisarum): Sulak alanları sever. Yabani kereviz de denir.

Su Teresi (Nasturtium officinale): Minik beyaz çiçekleri vardır, suyu sever.

Şevketi Bostan (Scolymus hispanicus): Sarı çiçekli, dikenli ve tek yıllık bir bitkidir.

Teke Sakalı (Scorzonera veya Tragopogon türleri): Beyaz, sarı, pembe çiçekleri vardır.

Turp Otu (Raphanus raphanistrum): Çiçekleri beyaz ya da çok açık sarıdır. Hardalla aynı ailedendir.

Yabani Kuşkonmaz (Asparagus acutifolius):* Dikenli dalları vardır. Zambakgiller ailesindendir.

Yabani Pazı (Beta vulgaris): Yabani pazının sapları kırmızımsıdır. Ispanakgillerden ailesindendir.

Yabani Sarımsak (Allium türleri): Çiçekleri beyazdan, pembeye değişik renklerdedir. Dallarının kalınlığı değişebilir.