Gönülden bir ibret almaya gittim

Korkarım yutacak yer beni beni

Türlü sual türlü haller alacak

Korkarım yutacak yer beni beni

Aslını öğrendim beni yoğurmuş

Nice insan nice mahluk doğurmuş

Gel gel diye Müslümana bağırmış

Ben bildim yutacak yer beni beni

Bütün bu cihanın toprak anası

İçine girmeyen bilmez ki nası

Bazı hareketi duyulur sesi

Açmıştır ağzını yer beni beni

Bir tarafın bahçe bir yanın nası

Gider secdelere ağacın hası

Vardır Muhammed’in sende havası

Ben bildim yutacak yer beni beni

Türlü çiçek türlü bahçe bitirsem

Ninni diyip kucağımda yatırsam

Dünya kadar bir dağ olsam otursam

Yine de yutacak yer beni beni

Nice mücevheri nice var narı

Yusuf’u Kenan’ı geri ver bari

Nice yiğitlerin sendedir yari

Geçilmez önüne yer beni beni

Gündüz canlı gece cansız yaşarım

Bu senin haline bende şaşarım

Gün gelir eline bende düşerim

Çare yok yutacak yer beni beni

Dertli Edip nicelenip ağlasan

Lokman olup yarelerin bağlasan

Ah ettikçe ciğerini dağlasan

Çare yok yutacak yer beni beni