Arazi için ‘Doğrudan Gelir Desteği’ sistemi konuşulmaya başladığında tarımda, ürün planlaması yapılır diye fikir üretilmeye başlanmıştı.

Çünkü üreticinin de, tüketicinin de tek derdi; üründe planlama olmaması yüzünden hububat dahil meyve ve sebzede piyasa istikrarı sorununun çözümüydü.

Bir yıl meyve fiyatı yükseliyor. Ertesi yıl patates soğan.

Şimdi iki yıldır da sarımsak, limon.

Hububatta taban fiyat uygulaması olduğu için tüketiciye orada bir sorun olmuyor.

Yaz meyveleri pazarda kilosu yirmi liranın altında değil.

Limon ise sarımsak gibi enflasyonu çatırdatıyor.

Toprak Mahsulleri Ofisi var.

Binlerce personeli, binaları var. Ama işlevi sınırlı.

Tarım İl Müdürlükleri var. Binlerce personeli, binaları var. Hizmet alanı sınırlı.

Tarım Kredi Kooperatifleri, Ziraat Odaları var. Çiftçi şikayetçi.

Öncelik tarım diyoruz ama üreticiyi de, tüketiciyi de memnun edemiyoruz.

Aracı da sorun yok.

Marketlerin bunlardan farkı yok.

Bir yerde, bir sorun var.

Tarım ülkesiyiz ama insanlar çocuklarına doya, doya meyve yediremiyor. Kuru yemiş artık vitrinlerde seyrediliyor.

Süt ürünleri de farklı değil.

Tarım Bakanlığı var mı?

Teşkilatları var mı?

Hepsi var.

Peki tarım ve hayvansal ürünlerde piyasa istikrarını kim sağlayacak?

Dar ve sabit gelirlileri bu piyasa vahşetine karşı kim koruyacak?

Bir hafta pazarda on lira olan ürün, iki hafta sonra talep artınca yirmi lirayı geçiyor.

Soygun düzeni desek kimi suçlayacağız onu da bilmiyoruz.

Bizim bildiğimiz piyasa denetimsiz.

Hiç bir ülkede bir ürünün fiyatı 15 gün içinde yüzde yüz artmaz.

Bir sarımsağın, limonun hakkında gelemiyoruz.

Nasıl tarım ülkesiyiz.

Hangi gelire göre bu fiyatlar oluşuyor. Dar ve sabit gelirliler dikkate alınmıyor mu?

Artışlar enflasyona uymuyor. Bu haksızlığa son verilsin makul fiyata çekilsin.

Vatandaşın feryat ettiği sorunları dile getirdik. Şimdi sıra konunun muhataplarında

Bakalım milletin feryadı karşılık bulacak mı?