Bir yaylamız vardı gönül sarayı

Hüzünlere saldı bizi yaylamız

Hep çoğalttı ruhta olan yarayı

İnle cinle kaldı bizim yaylamız

***

Ay doğardı damlarımız ardından

Şavk vururdu otluğumuz sırtından

Hep çobanlar bezgin idi kurdundan

Hayal meyal oldu bizim yaylamız

***

Sürüleri o vadide otlardı

Kuzuları neşe saçar hoplardı

Koyun sesi tüm ovayı kaplardı

Sakinliğe daldı bizim yaylamız

***

Arıların kovanları üst üste

İlkbaharda her çiçeği tam süste

Temiz hava bulunmazdı bir hasta

Nergiz reyhan soldu bizim yaylamız

***

Yayla hazzı hiç gitmiyor serimden

Şu gönlümü yaraladı derinden

Vakit geçti bir şey gelmez elimden

Ah vah ile öldü bizim yaylamız

***

Bal alırdı anam ninem bacılar

Vücut zinde hiç olmazdı sancılar

Şair Yaşar hep bunları heceler

Ağız tadı baldı bizim yaylamız